ÓÇÎÊ ˜Ï ãæÒí˜ ÂäáÇíä

حسن بهش گفته بود برود خط؛ ولی تازه بیدار شده بود و خواب آلود حرف میزد. از دستش عصبانی بود. می گفت :« چی بهت بگم؟

اعدامت کنم ؟ یا گوشت رو بگیرم بگم آقا برو گم شو؟

چه قدر بگم فلانی برو دنبال فلان کار؟

وقتی نمیرید ، خودم مجبورم برم.

هی باید بگم آقای ایکس برو با آقای ایگرگ هماهنگی کن . تو رو به امام زمان با هم بسازید!

تو کوتاه بیا. بذار بگن فلانی کوتاه اومد.اصلا بابا ، ما به بهانه ی جنگ و گردان و خاکریز با هم رفیق شدیم تا هم دیگه رو بسازیم...»

شهید حسن باقری...

شهدا شرمنده ایم...

افسر رده بالای ارتش عراق بود .

بیست روز پیش ، اسیر شده بود . با هیچ کدام از فرماندهان حرف نمیزد.

وقتی حسن آمد، تمام اطلاعاتی را که می خواستیم ، دوساعته گرفت. بچه ها به شوخی می گفتند:

«جادوش کردی؟» فقط لبخند می زد . میگفت:

« به فطرتش برگشت»...

شهید حسن باقری...

شهدا شرمنده ایم...